Landhuis / Kasteel Duitsland, Saksen-Anhalt, Teuchern, Gastenkamer in Schloss Gröbitz

Gröbitz ligt aan de rand van het Saale-Unstrut-gebied, in het uiterste zuiden van Sachsen-Anhalt. Dit gebied, niet ver van steden als Leipzig, Dresden, Jena en Weimar, wordt ook wel het Herzland der Deutsche Geschichte genoemd. Al in de romaanse tijd (vanaf 1000 n.C.) floreerde deze regio. Bach, Luther en Goethe, die elk op hun gebied de wereldgeschiedenis bepaald hebben, hebben hier hun wortels. De Tweede Wereldoorlog en de daarop volgende communistische tijd hebben hun sporen onmiskenbaar nagelaten. Maar inmiddels neemt het zelfbewustzijn in voormalig Oost-Duitsland toe. In de steden heerst een levendig cultureel klimaat, je voelt dat er een nieuwe dynamiek ontstaat. Het Saale Unstrut-gebied staat op de nominatie om op de lijst van Unesco werelderfgoed geplaatst te worden.

Meer dan genoeg cultuur dus. In grote steden als Leipzig en Dresden kun je makkelijk meerdere dagen spenderen aan shoppen en cultuur. Maar er zijn ook vele aangename kleinere stadjes, zoals Naumburg en Freyburg, en talloze burchten, kastelen, ruines die de moeite van een bezoek waard zijn.

Genoeg cultuur gehad? Dan is een wandeling door de wijnbouwgebieden aan te raden (met natuurlijk een bezoek aan een Weingut), een kano-tochtje over de Unstrut, of een bezoek aan oude bruinkoolwinningen. Ook zijn er enkele lange-afstand fietspaden die de regio doorsnijden. Zwemmen kan in de Freibaden, die je, als erfenis uit de DDR-tijd, in veel dorpen vindt, of in oude bruinkoolwingebieden, waar vaak leuke stranden aangelegd zijn.Genoeg te doen dus, voor iedereen!

‘Schloss Gröbitz’ is eigenlijk het Herrenhaus des Ritterguts, ofwel Gutshaus. In het dorp heet het gebouw echter ‘Das Schloss’, een benaming die wij overgenomen hebben. In 1512 werd het Gutshaus door Rudolph von Bünau gebouwd. Daarvan zie je de trappentoren en enkele wanden en gewelven op de begane grond terug. In 1721 is het pand grotendeels herbouwd en heeft het de vorm gekregen die je nu ziet. Na de Tweede Wereldoorlog is het Gutshaus genationaliseerd en heeft het talloze functies voor de gemeenschap vervuld. Eerst diende het voor de opvang van 52 Duitse vluchtelingen uit Silezië. Later huisvestte het een huisartspraktijk, crèche, BSO, vrijwillige brandweer, jeugdhonk, gemeentekantoor, bibliotheek, oefenruimte voor het mannenkoor, verenigingsruimte voor de plattelandsvrouwen, enzovoort.

In 2012 hebben wij het pand, dat toen vijf jaar leeg stond, geadopteerd om er een fijne plek voor vakanties van te maken. De begane grond is inmiddels voor een groot deel gerenoveerd, in 2016 beginnen we met het maken van vakantieappartementen op de eerste verdieping.